Wachtwoorden
Eén van de de veelgegeven adviezen is om een wachtwoordmanager te gebruiken voor het onthouden van je onmogelijk te raden wachtwoorden. Beter een niet zo goede wachtwoordmanager dan helemaal geen. Alhoewel, volgens het Bundesamt für Sicherheit - ik denk dat dit een soort Duitse IBD of NCSC is - kunnen Google Chrome, mSecure en PassSecurium in theorie bij je opgeslagen wachtwoorden komen. Daar schreef Techzine vandaag over. Bij o.a. Firefox en KeePassXC is dat niet het geval. Die gebruik ik. Eigenlijk zou ik alleen KeePassXC willen gebruiken want bij deze bepaal ik zelf waar de wachtwoorden worden opgeslagen. Wachtwoorden verhuizen van Firefox naar KeePassXC klinkt als een mooi klusje voor een derde of vierde kerstdag, vroeg in de ochtend.
Weet je wat ook een goede tip is: Bedenk een niet te kraken wachtwoord. Zoals de zin hiervoor. Test die bij Bitwarden. Dan zal je zien dat een normale Nederlandse zin al een wachtwoord kan zijn dat in geen eeuwen te kraken valt. In tegenstelling tot een wachtwoord als *WP5W5v3i dat een vaardige hacker in een paar weken al kan hebben ontcijferd.
Met een wachtzin dat gemakkelijk te onthouden is en niet te kraken, is het eigenlijk onzin om je wachtwoord ieder half jaar te veranderen. Dat althans beweerd Stop Hacklore in een open brief en ik geloof ze.
Microsoft Power
Zoals er nauwelijks groente en fruit zou zijn als er geen bijen waren, zo zou er nauwelijks data bestaan als er geen open source software bestond. De kracht van open source schuilt zoals je misschien weet niet in dat het gratis is maar dat de broncode openbaar is. Die code wordt niet geheim gehouden en dat komt de publieke zaak zeer ten goede. In dat opzicht is het opvallend dat juist de overheid zoveel uitgeeft aan Microsoft.
Aan de andere kant: wat Microsoft maakt is echt wel goed en gebruiksvriendelijk. Tel daarbij op dat er bijkans meer in Microsoft gespecialiseerde IT Bedrijven zijn dan supermarkten en je snapt wel waarom niemand om ze heen kan. Ik ook niet.
Microsoft biedt veel lesmateriaal gratis online aan. Ik volg momenteel een lesprogramma over het beheer van het Powerplatform. Dat is een platform voor automatiseren van taken en processen zonder code. Interessant en leuk om te volgen en ik haal er zelfs studiepunten mee. Maar terwijl ik ermee bezig ben vraag ik me onwillekeurig ook af hoe duurzaam het nog is. Op LinkedIn deelde iemand een bericht van Max Schrems (bekende voorvechter van digitale grondrechten). Volgens hem brengen bepaalde maatregelen van de Amerikaanse regering de afspraken over gegevensuitwisseling (Transatlantic Data Privacy Framework) tussen de VS en Europa in gevaar. Dat zou er toe kunnen leiden dat er nog betere afspraken worden gemaakt maar ook dat de juridische basis vervalt voor werken in de Amerikaanse cloud. Vrees echter niet: ik weet ook al bijna hoe Nextcloud werkt ;-)
Philip Glass
Even iets anders: op Bandcamp trof ik een nieuw album van Philip Glass aan in mijn feed. Het is een samenwerkingsverband met een Tibetaanse kunstenaar, een strijkorkest en nog een paar anderen. Zeer adembenemende, hoopvolle muziek waar je geen Philip Glass fan voor hoeft te zijn om het te kunnen waarderen. De video laat prima zien aan wie het eerste nummer een eerbetoon is. Ik kreeg meteen ook zin om Seven Years in Tibet weer eens te kijken.