Wachtwoorden

Eén van de de veelgegeven adviezen is om een wachtwoordmanager te gebruiken voor het onthouden van je onmogelijk te raden wachtwoorden. Beter een niet zo goede wachtwoordmanager dan helemaal geen. Alhoewel, volgens het Bundesamt für Sicherheit - ik denk dat dit een soort Duitse IBD of NCSC is - kunnen Google Chrome, mSecure en PassSecurium in theorie bij je opgeslagen wachtwoorden komen. Daar schreef Techzine vandaag over. Bij o.a. Firefox en KeePassXC is dat niet het geval. Die gebruik ik. Eigenlijk zou ik alleen KeePassXC willen gebruiken want bij deze bepaal ik zelf waar de wachtwoorden worden opgeslagen. Wachtwoorden verhuizen van Firefox naar KeePassXC klinkt als een mooi klusje voor een derde of vierde kerstdag, vroeg in de ochtend.

Weet je wat ook een goede tip is: Bedenk een niet te kraken wachtwoord. Zoals de zin hiervoor. Test die bij Bitwarden. Dan zal je zien dat een normale Nederlandse zin al een wachtwoord kan zijn dat in geen eeuwen te kraken valt. In tegenstelling tot een wachtwoord als *WP5W5v3i dat een vaardige hacker in een paar weken al kan hebben ontcijferd.

Met een wachtzin dat gemakkelijk te onthouden is en niet te kraken, is het eigenlijk onzin om je wachtwoord ieder half jaar te veranderen. Dat althans beweerd Stop Hacklore in een open brief en ik geloof ze.

Microsoft Power

Zoals er nauwelijks groente en fruit zou zijn als er geen bijen waren, zo zou er nauwelijks data bestaan als er geen open source software bestond. De kracht van open source schuilt zoals je misschien weet niet in dat het gratis is maar dat de broncode openbaar is. Die code wordt niet geheim gehouden en dat komt de publieke zaak zeer ten goede. In dat opzicht is het opvallend dat juist de overheid zoveel uitgeeft aan Microsoft.

Aan de andere kant: wat Microsoft maakt is echt wel goed en gebruiksvriendelijk. Tel daarbij op dat er bijkans meer in Microsoft gespecialiseerde IT Bedrijven zijn dan supermarkten en je snapt wel waarom niemand om ze heen kan. Ik ook niet.

Microsoft biedt veel lesmateriaal gratis online aan. Ik volg momenteel een lesprogramma over het beheer van het Powerplatform. Dat is een platform voor automatiseren van taken en processen zonder code. Interessant en leuk om te volgen en ik haal er zelfs studiepunten mee. Maar terwijl ik ermee bezig ben vraag ik me onwillekeurig ook af hoe duurzaam het nog is. Op LinkedIn deelde iemand een bericht van Max Schrems (bekende voorvechter van digitale grondrechten). Volgens hem brengen bepaalde maatregelen van de Amerikaanse regering de afspraken over gegevensuitwisseling (Transatlantic Data Privacy Framework) tussen de VS en Europa in gevaar. Dat zou er toe kunnen leiden dat er nog betere afspraken worden gemaakt maar ook dat de juridische basis vervalt voor werken in de Amerikaanse cloud. Vrees echter niet: ik weet ook al bijna hoe Nextcloud werkt ;-)

Philip Glass

Even iets anders: op Bandcamp trof ik een nieuw album van Philip Glass aan in mijn feed. Het is een samenwerkingsverband met een Tibetaanse kunstenaar, een strijkorkest en nog een paar anderen. Zeer adembenemende, hoopvolle muziek waar je geen Philip Glass fan voor hoeft te zijn om het te kunnen waarderen. De video laat prima zien aan wie het eerste nummer een eerbetoon is. Ik kreeg meteen ook zin om Seven Years in Tibet weer eens te kijken.

Gaming

Mijn PC doet het al een hele tijd niet meer. De hele zomer heb ik er zonder gekund maar nu het december is wil ik wel weer eens een spelletje doen. In de spelletjes die ik speel wordt geen oorlog gevoerd. Er wordt niet in gevochten en er vloeit geen druppel bloed. En dus stel ik niet heel hoge eisen aan een systeem. Eigenlijk hoop ik mijn computer weer tot leven te brengen met een moederbord van 25 euro en een grafische kaart van vijftig. Ik ben al volop in onderhandeling bij Tweakers.

Als het allemaal lukt is een bijkomend voordeel dat ik straks een systeem heb waar Proton op draait. Daarmee kan ik mijn Steam-spellen op een Linux-computer spelen. Het zou na dertig jaar het definitieve afscheid van Windows betekenen. Op mijn laptop werk ik al bijna tien jaar met Linux maar gamen onder Linux was tot nog toe niet mogelijk.

Voor wie nieuwsgierig is: ik ben op jacht naar een moederbord met een AM3+ processorvoet en een grafische kaart met een PCI 2.0 x16 kaartinterface. Dat zijn onderdelen van meer dan tien jaar oud en er bestaat dus wel hen risico op een extreem korte levensduur maar ik ga het toch proberen.

Nextcloud in Ĩle de France

In de regio Ĩle de France (Parijs en omstreken) zal een flink deel van de voortgezet onderwijsinstellingen overstappen op Nextcloud voor bestandbeheer en online samenwerking. Ruim 550.000 leerlingen zullen er mee gaan werken volgens Nextcloud zelf. De integratie wordt verzorgd door een Franse partner van Nextcloud. Dat laatste is significant. Zonder een goede integratiepartij dichtbij gaat zo'n overstap niet. Of je moet een (deel van) de eigen IT-afdeling er helemaal voor vrij willen maken.

AI Browsers blokkeren

Tweakers tekende bij Gartner op dat bedrijven het onmogelijk zouden moeten maken om AI browsers te gebruiken. Voorbeelden van dergelijke browsers zijn Perplexity Comet en ChatGPT Atlas. Maar ook het nieuwe AI deelvenster in Firefox dat ik aan heb staan, gaat misschien niet helemaal vrijuit. Het belangrijkste risico is de toegang tot bedrijfsgegevens die AI krijgt als je dergelijke browsers en agents gebruikt om bijvoorbeeld documenten samen te vatten. Ook toegang tot andere geopende tabs is een risico.

Als ik het goed heb begrepen is het niet per definitie zo dat het fout gaat maar dat ontwikkelaars van AI browsers vooral zijn gericht op de gebruikservaring en nauwelijks op gegevensbescherming.

Concerti Grossi

Even wat anders. Ik hou van barok. Vooral de orkestwerken. De concerti grossi van Georg Friedrich Handel behoren tot een flinke lijst met favorieten. Mocht u ervoor open staan: luister dan eens naar deze uitvoering van o.a. het London Baroque Orchestra. De meest staccato uitvoering die ik heb gehoord en gespeeld met een grote bezetting. Waar die voorkomen zijn de orgelpartijen prachtig gespeeld en opgenomen. 'Crisp' is het woord dat mij voor dit album te beginnen schiet. link naar Youtube

Tweede seizoen

Ik heb HtmlY al anderhalf jaar en ben nooit verder gekomen dan één nieuwsbericht en een tiental concepten waar ik niet tevreden over ben. Terwijl het mijn plan was om een dagboek bij te houden van nieuwe dingen die ik leer 'op het snijvlak vak van mensen, techniek en informatie' (mijn tag-line bij LinkedIn). Ik ben nog steeds op zoek naar een eigen stijl. Daarom vandaag maar aan seizoen twee begonnen. Ook al heb ik in seizoen één niks geschreven.

Wie ben ik

De keerzijde van een generalist zijn is, dat je niet in een hokje past. Bij dagelijks gebruik niet nadelig maar probeer maar eens aan iemand anders uit te leggen wat je doet en waar je voor staat. Ik had het er met chat.mistral.ai (Le Chat voor u maar Go voor mij) ook over. Ik legde uit wat ik doe en hij/zij/het kwam met functietitels die op z'n best een deelverzameling zijn. Genoemd werden o.a. Solutions Architect en Business Process Analyst.

HeliBoard

Ik geloof dat ik nu ruim tien jaar een Android-telefooon heb en al die jaren was AnySoftKeyboard mijn standaard toetsenbord. Het is geloof ik van Google maar zegt geen toetsaanslagen te delen. Toch wilde ik wel eens bij F-Droid kijken of er nog andere open source privacy vriendelijk toetsenborden zijn. Toen vond ik HeliBoard. De toetsen zijn in ieder geval ruimer en niet de $ maar de € is het primaire valutateken. Dat zijn alvast twee pluspunten.

Docker

Ik vind dat ik meer moet weten over Cloud-infra dan ik nu doe. Ik hoor de klokken prima maar weet zelden waar de klepel hangt. Bij learn.microsoft.com is trainingsmateriaal voor Azure te vinden. Misschien duik ik daar nog wel eens in vanwege mijn huidige functie als MS365-ontwikkelaar. Maar thuis experimenteer ik momenteel volop met Nextcloud. Daardoor is het ook aantrekkelijk om in Docker en Kubernetes te duiken. Het zou me ook dichter bij Solutions Architect brengen bovendien.

Over generatieve AI gesproken

Ik las dat deze AI veel gebruikt wordt bij het opstellen van sollicitatiebrieven. De vraag werd gesteld of brieven hierdoor niet teveel op elkaar gaan lijken. Ik dacht aan hoe ik vorige week Go liet meedenken over een nieuwe tagline voor LinkedIn. Elke keer als ik een nieuwe poging deed kreeg ik te horen: "Dat is al veel beter, alleen....". Uiteindelijk was zijn/haar/hets ultieme suggestie: "Professional in Informatiemanagement die mensen, informatie en techniek verbind". Inderdaad, dat valt wel in de categorie eenheidsworst.

Today, WordPress powers over 43% of all websites on the internet

(The History of WordPress from 2003 – 2024)

In 2003, toen weblogs in opkomst waren, verscheen de eerste versie van Wordpress - een webprogramma om blogs te schrijven en publiceren op een eigen website. Het werkte in de eerste jaren precies zoals het programma waarmee dit blog wordt bijgehouden. In de loop der jaren is het meer-en-meer een ecosysteem geworden. Het heeft een app- en themestore, gebruikersgroepen en een website, wordpress.com, waar je gratis blogs kan maken zonder eerst iets te hoeven installeren.

Wordpress toen het nog blogging software was (Foto door Wiki Commons

In dat laatste is het niet uniek. Behalve Wordpress.com zijn er ook nog Blogger, Tumblr, Wix en tal van andere sites waar je een schrijf- en presentatieruimte voor het web kunt maken. Het handige van dit soort providers is dat je je niet bezig hoeft te houden met wat er achter de coulissen gebeurt. Het nadeel is dat je niet alles naar je eigen hand kan zetten. Een website waar je de baas kan zijn over alles, is wel een beetje een uitdaging. Ofwel moet je het één en ander leren over de belangrijkste technieken waar je mee te maken krijgt**, ofwel moet je iemand in je eigen netwerk hebben die dat al heeft gedaan.

Techniek is lange tijd een struikelblok geweest voor mensen om op persoonlijke titel iets op de muurkrant van het Internet te schrijven. Een echte kentering kwam toen Facebook en Twitter werden uitgevonden. Als iets er voor heeft gezorgd dat iedereen, maar dan ook werkelijk iedereen aan elk debat kon deelnemen, dan zijn het wel deze social media platforms.

Wordpress heeft zich inmiddels geëvolueerd van bloggingsysteem naar multifunctioneel bouwgereedschap voor mensen die niet de techniek van het website bouwen willen maar wel de functionaliteit. Naast blogs kun je met Wordpress tegenwoordig ook webshops, leeromgevingen, social media en nog veel meer soorten sites bouwen. Dat alles zonder noemenswaardige technische kennis. Het maakt van Wordpress een zogenaamde no-code oplossing.

'No-code' is een fascinerend begrip omdat die 'code', de programmeercode, er wel degelijk is. Alleen niet zichtbaar voor de eindgebruiker. De eindgebruiker vult in een formulier in hoe alles er uit moet gaan zien, klikt nog wat hier, ,sleept nog wat daar en maakt al doende een website waar ze bij bol.com jaloers op zouden kunnen zijn (ware het niet dat het portaal waar de partners van Bol hun aanbod kunnen invoeren, precies zo werkt.)

No-code aan de voorkant betekent altijd High-code aan de achterkant. De afhankelijkheid van de techniek is er nog steeds maar is verplaatst naar een tussenlaag. En terwijl Wordpress als webprogramma FOSS (Free and Open SOurce Software) is die iedereen gratis kan downloaden, installeren en aanpassen, is de tussenlaag (deels) een business die een significante waarde vertegenwoordigd. WPEngine, zelf een Wordpress serviceprovider, schatte in 2020 de globale economische waarde in op 1,5 miljard dollar (bron)

Het fascinerende hieraan is, dat de techniek weghalen bij de eindgebruiker eigenlijk een enorm technische en ook lucratieve uitdaging is. Hoe gemakkelijker je het de afnemer van je informatietechnologie wilt maken, hoe meer je moet investeren in die techniek en in de infrastructuur die het vereist. Het nieuwste is generatieve kunstmatige intelligentie. Aan de voorkant zeg je: "schrijf voor mij een artikel in 500 woorden over de economische waarde van het Wordpress-ecosysteem" en een paar tellen later rolt daar een tekst uit die je zo op je blog kan publiceren*. Aan de achterkant draaien daarvoor dag en nacht duizenden systemen op volle toeren. Het is vooral dankzij AI dat sommige landen hun CO2-reductie misschien niet gaan halen ;-) (bron)

Het webprogramma achter dit blog heet htmly Het lijkt - zo kan ik uit eigen ervaring zeggen - op Wordpress uit diens begintijd. Het is perfect om zonder technische voorkennis een blog bij te houden. Dat is omdat het maar voor één soort gebruik bedoeld is. Het heeft daardoor ook een relatief ongecompliceerde structuur en de bijbehorende kleine ecologische voetafdruk. Er is maar één struikelblok en dat is dat het wel eerst op een webserver moet worden geïnstalleerd.

Het is de technologische drempel die mensen in de armen van big tech drijft en waardoor het world wide web zoals bedenker Tim Berners-Lee het voor zich ziet, dreigt te verdwijnen. Eerder dit jaar schreef hij voor de 35e verjaardag van het web dat hij nog steeds een www voor zich ziet dat decentraal is en waarin mensen niet alleen eigenaar zijn van hun eigen gegevens maar er ook de controle over hebben (bron.)

De uitdaging zal zijn om datgene waar de grote Amerikaanse bedrijven goed in zijn, namelijk iedere technologische drempel wegnemen voor mensen die actief willen deelnemen aan het leven online. Maar dan op een manier dat ook de techniek zelf van iedereen is.

---

* Nee, dit artikel is niet door generatieve AI geschreven.